İrade. 

Okuyup öğrenebildiğin, ustasını bulup çıraklığını yapabileceğin bir şey değil. Orada olduğunu bilmene rağmen, nasıl kullanacağını unuttuğun, ama şimdi, "hatırlayıp" açığa çıkarmak istediğin şey.

Yapabileceğini bilmene rağmen bir türlü yapamadığın her durumda, kullanmadığın, ama "orada duran" şey. Senin için hazırlanan zaferlerle, sıradan bir gün arasındaki fark.

Evde geçen bunca zaman, ve belki, daha aylarca devam edecek bu zorunlu içe dönüş günlerinde çoğumuz "daha yüksek bir bilinç" için çabalayıp durmadık mı ? Çok okuduk, çok seyrettik, biraz da sessizlikte kalıp kendimizle tanışmayı denemedik mi ? 

"Yapmak, kontrol tamamen senin elinde olana kadar hiç bir şey yapmamaktır" derler. Öyleyse, en son gerçek anlamda ne yaptığımızı hatırlıyor muyuz ? Yani biri istediği için yaptıklarımız, yapmazsak başımıza geleceklerden korktuğumuz için yaptıklarımız, sorgulamadan, düşünmeden, alışkanlıktan ötürü yaptıklarımız sayılmıyorsa eğer... bir şey yapmayalı kim bilir kaç zaman geçti.

Kontrol bizde olmadığı sürece yaptığımız hiç bir şey "yapmak" değilse eğer, nedir "yapmak" ? 

Elio D'anna, "3 Saniye" diye açıklar yapmakla "yapmak" arasındaki farkı. Bir sonraki paragraf tamamen o'na ait :

"...Kendine yeniden sahip olmak için 3 saniye yeterlidir. Bu hareketsizlik daha sonra eylem olarak açığa çıkacak gücü yaratır. Bu hale ulaştığında zenginlik, güzellik, neşe ve mutluluk yayarsın. Senin sorumluluğun, bu iyi olma halinin bir gramından bile vaz geçmemektir artık. Çünkü onun yok olması demek, hayal ürünü olanın, bir yalanın içine düşmektir..."

Dene. Mutlaka dene. Yapmak üzere olduğun bir şeyi, daha başındayken yakala. İrade, asıl dünya olan ve dışarıdaki olaylarla hiç alakası olmayan iç dünyanı yönetir. Onu yeniden hatırlamak için 3 saniye, senin için de yeterli olabilir.